بررسی و مقایسه ی حافظه ی دیداری دانش آموزان دختر شنوا و ناشنوا 11-18 ساله شهر تهران

حافظه یکی از اجزای فرآیند یادگیری است و در کسب معلومات، مهارت ­ها و تجارب نقش اساسی ایفا می ­کند. حافظه به ویژه در دوران نوجوانی به دانش آموزان این امکان را می ­دهد که از تجربیات گذشتگان استفاده کنند؛ از تجربیات فعلی سود ببرند و برای تجارب جدید آماده شوند. لذا پژوهش حاضر نیز با هدف مقایسه ­ی حافظه ­­ی دیداری (بصری) دانش ­آموزان دختر شنوا و ناشنوا انجام شده است. طرح تحقیق پس رویدادی بود. جامعه آماری این پژوهش را همه دانش آموزان دختر شنوا و ناشنوا در محدوده سنی 11 تا 18 سال شاغل به تحصیل در مدارس راهنمایی و دبیرستان شهر تهران در سال 91-90 تشکیل می ­دهند. نمونه این تحقیق 35 نفر از دانش آموزان دختر ناشنوا و 35 نفر از دانش آموزان دختر شنوا بودند. گروه ناشنوا با روش نمونه ­گیری در دسترس و گروه شنوا به صورت نمونه ­گیری هدف ­مند انتخاب شده، و مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند. پس از اجرای  آزمون هوشی ریون به منظور همگن کردن گروه­ ها از لحاظ بهره هوشی، آزمون حافظه­ ی دیداری کیم- کاراد به صورت انفرادی در محل آموزشگاه بر روی آن­ ها اجرا شد. نمرات حافظه­ ی دیداری از مجموع نمرات سه مرحله آزمون کیم-کاراد تشکیل شده است. در این پژوهش، نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) نشان داد که حافظه ­ی دیداری دانش ­آموزان شنوا و ناشنوا با یکدیگر تفاوت داشته و این تفاوت از لحاظ آماری معنی ­دار است (05/0>P  74/2=(66 و 3)F). عملکرد دانش آموزان شنوا در این آزمون نسبت به دانش آموزان ناشنوا بهتر بوده، و در نتیجه حافظه ­ی دیداری دانش ­آموزان شنوا از دانش ­آموزان ناشنوا بهتر می ­باشد.